W dniach 26-30 czerwca 2017 roku odbyła się terenowa Szkoła Sedymentologii i Geomorfologii Glacjalnej w Borucinie na Kaszubach. Spotkanie to było adresowane do młodych badaczy (głównie magistrantów i doktorantów) zainteresowanych metodami badań i interpretacją osadów szeroko rozumianego środowiska glacjalnego. Stanowiło ono kontynuację Szkół Sedymentologicznych prowadzonych pod auspicjami Komisji Litologii i Genezy Osadów Czwartorzędowych Komitetu Badań Czwartorzędu PAN. Współorganizatorami Szkoły były: Wydział Oceanografii i Geografii Uniwersytetu Gdańskiego, Wydział Nauk o Ziemi Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Instytut Geologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Geologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich oraz Komisja Litologii i Genezy Osadów Czwartorzędowych Komitetu Badań Czwartorzędu PAN.
Podczas pierwszego dnia uczestnicy mieli okazję wysłuchać referatów wprowadzających. Przygotowane przez organizatorów wykłady dotyczyły charakterystyki geologiczno-geomorfologicznej okolic Borucina (Karol Tylmann, UG), cech sedymentacyjnych oraz klasyfikacji glin lodowcowych (Włodzimierz Narloch, UMK), osadów stożków glacimarginalnych i żwirodennych roztok na sandrach (Tomasz Zieliński, UAM), aluwiów piaskodennych rzek roztokowych (Piotr Weckwerth, UMK) oraz datowania osadów glacjalnych metodą izotopów kosmogenicznych (Karol Tylmann, UG). Wieczorem odbyło się spotkanie integracyjne przy grillu.
Przez kolejne trzy dni uczestnicy opracowywali profile rzecznych osadów wodnolodowcowych oraz glin lodowcowych w stanowiskach Puzdrowo koło Sierakowic oraz Łączyno koło Borucina. Prace związane z analizą sedymentologiczną osadów odsłaniających się w tych stanowiskach były najważniejszą częścią Szkoły. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy, które zajęły się opisem, pomiarami i interpretacją litofacjalną osadów rzecznych (pod opieką Piotra Weckwertha i Tomasza Zielińskiego) oraz glin lodowcowych (pod opieką Włodzimierza Narlocha i Karola Tylmanna). Każdego dnia po powrocie z terenu, podczas krótkich zajęć kameralnych, uczestnicy mieli również możliwość graficznego i statystycznego opracowania uzyskanych wyników. Dodatkową atrakcją zapoznanie się w terenie z metodami datowania izotopami kosmogenicznymi na przykładzie związaną z pobytem w terenie były odwiedziny tzw. „Diabelskiego Kamienia” położonego nad jeziorem Kamiennym – jednego z największych eratyków na Pomorzu. Ponadto, trzeciego dnia trwania Szkoły, po zajęciach terenowych, Piotr Weckwerth przestawił wyniki badań form i osadów glacigenicznych stref marginalnych lodowców współczesnych na Spitsbergenie, a Włodzimierz Narloch zaprezentował wyniki rekonstrukcji prędkości płynięcia strumieni lodowych na podstawie analizy wielkości zapłużonych głazów. Ostatni, piąty dzień Szkoły był przeznaczony na podsumowanie uzyskanych wyników, dyskusję oraz zakończenie spotkania.
W zajęciach Szkoły Sedymentologii i Geomorfologii Glacjalnej w Borucinie uczestniczyło łącznie 15 osób z ośmiu ośrodków akademickich w Polsce (Instytut Nauk Geologicznych PAN – Ośrodek Badawczy we Wrocławiu, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Uniwersytet Gdański, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Wrocławski) oraz jedna osoba reprezentująca Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej. Organizacja tego przedsięwzięcia nie byłaby możliwa bez wsparcia szeregu instytucji entuzjastycznie nastawionych do pomysłu organizacji Szkoły, w tym: Stowarzyszenia Geomorfologów Polskich, Zakładu Geologii Morza UG, Wydziału Nauk o Ziemi UMK w Toruniu, Wydziału Oceanografii i Geografii UG oraz Komitetu Badań Czwartorzędu PAN. Za udzieloną pomoc i wsparcie serdecznie dziękujemy. Do zobaczenia na kolejnej Szkole Sedymentologii i Geomorfologii Glacjalnej!
Karol Tylmann
Piotr Weckwerth
Tomasz Zieliński
Podczas pierwszego dnia uczestnicy mieli okazję wysłuchać referatów wprowadzających. Przygotowane przez organizatorów wykłady dotyczyły charakterystyki geologiczno-geomorfologicznej okolic Borucina (Karol Tylmann, UG), cech sedymentacyjnych oraz klasyfikacji glin lodowcowych (Włodzimierz Narloch, UMK), osadów stożków glacimarginalnych i żwirodennych roztok na sandrach (Tomasz Zieliński, UAM), aluwiów piaskodennych rzek roztokowych (Piotr Weckwerth, UMK) oraz datowania osadów glacjalnych metodą izotopów kosmogenicznych (Karol Tylmann, UG). Wieczorem odbyło się spotkanie integracyjne przy grillu.
Przez kolejne trzy dni uczestnicy opracowywali profile rzecznych osadów wodnolodowcowych oraz glin lodowcowych w stanowiskach Puzdrowo koło Sierakowic oraz Łączyno koło Borucina. Prace związane z analizą sedymentologiczną osadów odsłaniających się w tych stanowiskach były najważniejszą częścią Szkoły. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy, które zajęły się opisem, pomiarami i interpretacją litofacjalną osadów rzecznych (pod opieką Piotra Weckwertha i Tomasza Zielińskiego) oraz glin lodowcowych (pod opieką Włodzimierza Narlocha i Karola Tylmanna). Każdego dnia po powrocie z terenu, podczas krótkich zajęć kameralnych, uczestnicy mieli również możliwość graficznego i statystycznego opracowania uzyskanych wyników. Dodatkową atrakcją zapoznanie się w terenie z metodami datowania izotopami kosmogenicznymi na przykładzie związaną z pobytem w terenie były odwiedziny tzw. „Diabelskiego Kamienia” położonego nad jeziorem Kamiennym – jednego z największych eratyków na Pomorzu. Ponadto, trzeciego dnia trwania Szkoły, po zajęciach terenowych, Piotr Weckwerth przestawił wyniki badań form i osadów glacigenicznych stref marginalnych lodowców współczesnych na Spitsbergenie, a Włodzimierz Narloch zaprezentował wyniki rekonstrukcji prędkości płynięcia strumieni lodowych na podstawie analizy wielkości zapłużonych głazów. Ostatni, piąty dzień Szkoły był przeznaczony na podsumowanie uzyskanych wyników, dyskusję oraz zakończenie spotkania.
W zajęciach Szkoły Sedymentologii i Geomorfologii Glacjalnej w Borucinie uczestniczyło łącznie 15 osób z ośmiu ośrodków akademickich w Polsce (Instytut Nauk Geologicznych PAN – Ośrodek Badawczy we Wrocławiu, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Uniwersytet Gdański, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Wrocławski) oraz jedna osoba reprezentująca Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej. Organizacja tego przedsięwzięcia nie byłaby możliwa bez wsparcia szeregu instytucji entuzjastycznie nastawionych do pomysłu organizacji Szkoły, w tym: Stowarzyszenia Geomorfologów Polskich, Zakładu Geologii Morza UG, Wydziału Nauk o Ziemi UMK w Toruniu, Wydziału Oceanografii i Geografii UG oraz Komitetu Badań Czwartorzędu PAN. Za udzieloną pomoc i wsparcie serdecznie dziękujemy. Do zobaczenia na kolejnej Szkole Sedymentologii i Geomorfologii Glacjalnej!
Karol Tylmann
Piotr Weckwerth
Tomasz Zieliński